دوره 22، شماره 1 - ( 4-1404 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 29-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
شمس سروش، نصیری ناهید، ناظمی زاده آرمین، حقدوست فاطمه، هاشمی سیدسعید، طبایی سیدمهدی، و همکاران.. پیشــرفت های نوین در پانســمان های هیدروژل هوشمند پاسخگو: چشم اندازی برای بهبود بالینی زخم های دیابتی. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1404; 22 (1) :10-29
سروش شمس 
، ناهید نصیری ، آرمین ناظمی زاده ، فاطمه حقدوست* ، سیدسعید هاشمی ، سیدمهدی طبایی ، مسعود حبیبی ، سیدحسام الدین علامه
، ناهید نصیری ، آرمین ناظمی زاده ، فاطمه حقدوست* ، سیدسعید هاشمی ، سیدمهدی طبایی ، مسعود حبیبی ، سیدحسام الدین علامه
روه پژوهشــی پزشکی بازســاختی و زیست فناوری در ترمیم زخم، مرکز تحقیقات لیزر در پزشکی، پژوهشکده یارا، جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (201 مشاهده)
درمان زخم های مزمن و التیام ناپذیر در بیماران دیابتی همچنان یک مشــکل عمده پزشکی است. گزارش های اخیر نشان داده اند که پانسمان های زخم هیدروژلی به دلیل آبدوستی عالی، توانایی خوب در بارگذاری دارو و خواص آزادســازی پایدار دارو، میتوانند یک استراتژی مؤثر برای درمان زخم های دیابتی باشند. بااین حال، رفتار آزادسازی و تخریب دارو در پانسمان های زخم هیدروژلی مورد اســتفاده در کلینیک را نمی توان با توجه به ریزمحیط زخم تنظیم کرد. به دلیــل پیچیدگی زخم های دیابتی، آنتی بیوتیک ها و ســایر داروها اغلب در اســتفاده بالینی با پانســمان های هیدروژلی ترکیب می شــوند. محققان پانسمان های هیدروژلی واکنش پذیر را براســاس ویژگی های ریزمحیط زخم های دیابتی مانند گلوکز باال و pH پایین یا در ترکیب با محرک های خارجی (مانند نور یا میدان مغناطیسی) ایجاد کرده اند تا به آزادسازی کنترل شده دارو، تخریب ژل و بهبود ریزمحیط دســت یابند و بر مشــکلات بالینی غلبه کنند. پیش بینی می شــود که در آینده، پانسمان های هیدروژلی واکنش پذیر نقش مهمی در پانسمان های زخم درمانی دیابتی ایفا کنند. در این مقاله مروری، پیشــرفت های اخیر در پانسمان های هیدروژلی واکنش پذیــر در جهت بهبود زخم های دیابتی را با تمرکز بر طراحی ســاختار هیدروژل، اصل واکنش پذیری و رفتار تخریب بررســی شــده اســت. در نهایت، مزایــا و محدودیت های این هیدروژل های واکنش پذیر در کاربردهای بالینی نیز مورد بحث قرار خواهد گرفت. امید اســت که این بررســی به پیشرفت بیشــتر درزمینه هیدروژل ها به عنوان پانسمان بهبود یافته برای بهبود زخم های دیابتی و کاربرد بالینی کمک کند.
واژه‌های کلیدی: آلژینات، عوامل زیست فعال، پانسمان زخم، دارو رسانی کنترل شده/پایدار، سامانه های پلیمری پیشرفته
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
