دوره 15، شماره 1 - ( لیزر در پزشکی 1397 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 32-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kashef N. Antimicrobial Photodynamic Therapy Updates. lmj 2018; 15 (1) :40-32
URL: http://icml.ir/article-1-398-fa.html
URL: http://icml.ir/article-1-398-fa.html
کاشف نسیم. تازه‌های درمان فتودینامیکی ضد میکروبی. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1397; 15 (1) :40-32
دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکدۀ زیست شناسی، بخش میکربیولوژی
چکیده: (3803 مشاهده)
مقدمه: با افزایش خطر ناشی از ارگانیسم های مقاوم به دارو ضروری است به دنبال راهکارهایی برای جلوگیری از ظهور عفونت های مقاوم و غیر قابل درمان باشیم. این راهکارهای جدید باید غیر تهاجمی باشند و کارآمدتر و سریعتر از آنتی‌بیوتیک‌های رایج عمل کنند. یکی از رویکردهای امیدبخش، درمان فتودینامیکی ضد میکربی است که شامل استفاده از رنگ‌ها (حساسگرهای نوری) غیر سمی است که در مجاورت نور مرئی برانگیخته می‌شوند و در حضور اکسیژن، رادیکال‌های آزاد اکسیژن تولید می‌کنند. گونه های واکنش‌گر اکسیژن می توانند تمام کلاس های میکروارگانیسم ها (باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها) را از بین ببرند. انتخابی بودن کشتن سلول های میکروبی در مقابل سلول های نرمال میزبان اجازه می دهد تا این رویکرد به عنوان یک راهکار درمانی دیگر برای عفونتهای موضعی خصوصاً عفونتهای مقاوم به دارو کاربرد داشته باشد.
یافته ها: تفاوت در ساختار سلولی کلاس های مختلف میکربی، در برهمکنش حساسگر نوری با بخشهای مختلف سلولی تأثیرگذار است و میتواند بر کارآیی و مکانیسم عمل درمان فتودینامیکی ضد میکروبی با عوامل بیماریزای مختلف اثر گذارد. همچنین باکتری‌ها مکانیسم‌هایی را دارند تا به استرس اکسیداتیو ناشی از aPDT پاسخ دهند.
نتیجه گیری: بنابراین کارآیی این روش را میتوان با استفاده از حساسگرهای نوری جدید، حاملین حساسگر نوری (که رهایش آن را بهبود میبخشند) و استراتژی‌های تقویت واکنش‌های فتوشیمیایی افزایش داد و سپس کاربردی بودن این روش را ارزیابی کرد.
یافته ها: تفاوت در ساختار سلولی کلاس های مختلف میکربی، در برهمکنش حساسگر نوری با بخشهای مختلف سلولی تأثیرگذار است و میتواند بر کارآیی و مکانیسم عمل درمان فتودینامیکی ضد میکروبی با عوامل بیماریزای مختلف اثر گذارد. همچنین باکتری‌ها مکانیسم‌هایی را دارند تا به استرس اکسیداتیو ناشی از aPDT پاسخ دهند.
نتیجه گیری: بنابراین کارآیی این روش را میتوان با استفاده از حساسگرهای نوری جدید، حاملین حساسگر نوری (که رهایش آن را بهبود میبخشند) و استراتژی‌های تقویت واکنش‌های فتوشیمیایی افزایش داد و سپس کاربردی بودن این روش را ارزیابی کرد.
واژه‌های کلیدی: درمان فتودینامیکی ضد میکربی، مکانیسمهای فتوشیمیایی، رهاسازی دارو، پاسخ به استرس اکسیداتیو، تقویت درمان فتودینامیکی ضد میکربی، عفونتهای موضعی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
