مقدمه: امروزه، برای بهبود خواص مکانیکی بافتهای کلاژنی از روشهای فیزیکی نظیر تابش فرابنفش برای ایجاد اتصالات عرضی استفاده میشود. کلاژن به عنوان اصلیترین پروتئین ساختاری بافتها، نور فرابنفش دور را جذب میکند. دو روش برای ایجاد اتصالات عرضی و تخریب نوری رشتههای کلاژنی در طول تابش با هم رقابت دارند به طوریکه رویداد هر یک از آنها به دوز تابش بستگی پیدا میکند.
روش بررسی: در این مقاله اثر تابش نور فرابنفش ناهمدوس در خط 254 نانومتر بر روی بافت کلاژنی کپسول کلیوی بررسی شده است. برای تخمین آثار القاء شده در بافت، آزمون مکانیکی کششی دینامیکی به همراه آزمون شیمیایی طیفسنجی فروسرخ صورت گرفتهاند.
یافتهها و نتیجهگیری: نمونههای تابش شده تا زمان 30دقیقه (معادل دوز تابشی 13.86)، بیشترین سفتی را دارا هستند که نشان دهندۀ غلبۀ فرآیند ایجاد اتصالات عرضی است. بالا رفتن دوز تابش سبب تخریب کل بافت میشود. آزمون طیف سنجی فروسرخ جابهجایی فرکانسی باند آمید I و II را که بیانگر تخریب باندهای پپتیدی در مدت زمانهای پرتودهی طولانی است، نشان میدهد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |