دوره 17، شماره 1 - ( لیزر در پزشکی 1399 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 25-32 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
رضاخانی نکیسا، گلیایی ، بهرام، پریور محمد کاظم، نیکوفر علیرضا. بررسی اثرات همزمان پلی فنل سیننتین و پرتوهای یونیزان بر سلول های سرطان سینۀ انسانی MDA-MB-231. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1399; 17 (1) :32-25
گروه بیوفیزیک، مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (3979 مشاهده)
مقدمه: سرطان پستان یکی از شایع‌ترین بدخیم‌ها میان زنان و بعد از سرطان ریه دومین علت مرگ در زنان می‌باشد. از مهمترین کاربردهای پرتوها میتوان به پرتودرمانی سلول‌های سرطانی اشاره کرد. بیمارانی که تحت اشعه قرار دارند، ممکن است با عود سرطان روبه‌رو شوند. استفاده از درمانهای ترکیبی پلیفنل‌های گیاهی(سیننستین) به همراه پرتودرمانی به علت استفاده از دوزهای درمانی کمتر، سبب کاهش سمیت سیستمیک درمانهای رایج سرطان می‌شود.
روش بررسی: برای ارزیابی مدتزمان دو برابر شدن و به‌دست آوردن مدتزمان تیمار سلول‌ها منحنی رشد رسم گردید. با بهره‌گیری از تستMTT ، اثر سمیت داروی سیننستین برروی رشد این ردۀ سلولی مشخص گردید. به منظور بررسی مرگ تولیدمثلی سلول‌های سرطانی، قبل از تیمار با پلیفنل، بعد از استفاده از پرتوهای یونیزان و بعد از استفاده از درمان ترکیبی از تست کلونیزایی استفاده شد.
یافت‌ها: مدتزمان دو برابر شدن ردۀ سلولی MDA-B-231، 39/24 ساعت است. داروی سیننستین به تنهایی یک داروی مؤثر برای درمان ردۀ سلولیMDA-MB231 بوده است و با افزایش غلظت دارو میزان آسیب به بافت‌های سرطانی بیشتر شده است. مناسبترین زمان برای درمان سلول‌های آسیب دیده 48 ساعت می‌باشد و غلظت کشندگی این دارو 1/0 میکرومولار است. درمان ترکیبی پرتو و پلیفنل سیننستین باعث کاهش راندمان کشت شده است.
نتیجه‌گیری: این دارو در حضور پرتو خاصیت حساسیت پرتویی داشته است. درصورتیکه حساس کنندۀ پرتویی به مواد شیمیایی همزمان استفاده شوند، اثرات کشندۀ پرتوها را افزایش می‌دهند.
روش بررسی: برای ارزیابی مدتزمان دو برابر شدن و به‌دست آوردن مدتزمان تیمار سلول‌ها منحنی رشد رسم گردید. با بهره‌گیری از تستMTT ، اثر سمیت داروی سیننستین برروی رشد این ردۀ سلولی مشخص گردید. به منظور بررسی مرگ تولیدمثلی سلول‌های سرطانی، قبل از تیمار با پلیفنل، بعد از استفاده از پرتوهای یونیزان و بعد از استفاده از درمان ترکیبی از تست کلونیزایی استفاده شد.
یافت‌ها: مدتزمان دو برابر شدن ردۀ سلولی MDA-B-231، 39/24 ساعت است. داروی سیننستین به تنهایی یک داروی مؤثر برای درمان ردۀ سلولیMDA-MB231 بوده است و با افزایش غلظت دارو میزان آسیب به بافت‌های سرطانی بیشتر شده است. مناسبترین زمان برای درمان سلول‌های آسیب دیده 48 ساعت می‌باشد و غلظت کشندگی این دارو 1/0 میکرومولار است. درمان ترکیبی پرتو و پلیفنل سیننستین باعث کاهش راندمان کشت شده است.
نتیجه‌گیری: این دارو در حضور پرتو خاصیت حساسیت پرتویی داشته است. درصورتیکه حساس کنندۀ پرتویی به مواد شیمیایی همزمان استفاده شوند، اثرات کشندۀ پرتوها را افزایش می‌دهند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
