دوره 15، شماره 4 - ( لیزر در پزشکی 1398 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 2-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahbazi M, Fekrirad Z, Kashef N. Effect of Chitosan on Efficacy of Antimicrobial Photodynamic Inactivation against Pseudomonas Aeruginosa Planktonic and Biofilm Cells. lmj 2019; 15 (4) :9-2
URL: http://icml.ir/article-1-421-fa.html
URL: http://icml.ir/article-1-421-fa.html
شهبازی معصومه، فکری راد زهرا، کاشف نسیم. اثر کیتوزان بر کارآیی غیرفعال سازی فتودینامیکی ضدمیکروبی علیه سلول های پلانکتون و بیوفیلم Pseudomonas Aeruginosa. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1398; 15 (4) :9-2
بخش میکروبیولوژی، دانشکدۀ زیست‌شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (3852 مشاهده)
مقدمه: غیرفعالسازی فتودینامیکی ضدمیکروبی (antimicrobial PhotoDynamic Inactivation) aPDI روشی امیدبخش برای از بین بردن باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک ازطریق تولید گونه‌های فعال اکسیژن با ترکیب نور و حساسگر نوری است. تاکنون راه‌های گوناگونی جهت افزایش نفوذپذیری غشای باکتری‌های گرم‌منفی و درنتیجه افزایش اثربخشیaPDI بر آن‌ها توسعه یافته است. کیتوزان، پلی‌ساکارید خطی پلیکاتیونی دارای قابلیت ایجاد از هم گسیختگی در ساختار غشای خارجی باکتری‌های گرم‌منفی است و میتواند به عنوان افزایش‌دهندۀ پتانسیل حساسگر نوری مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین هدف ما در این مطالعه بررسی توانایی کیتوزان در بهبود و افزایش کارآیی aPDI به‌واسطۀ متیلنبلو برروی سلول‌های پلانکتونی و بیوفیلم باکتری Pseudomonas Aeruginosa بود.
روش بررسی: در محیط آزمایشگاهی، اثر فتوتوکسیک متیلنبلو به‌تنهایی (µM 50، دوز نوری J/cm2 47) و به‌همراه کیتوزان (µg/ml 30) برروی 5 جدایۀ بیمارستانی P. aeruginosa مطالعه شد. همچنین اثر فتوتوکسیک متیلنبلو (µM 200) و کیتوزان (µg/ml 1000) با دوز نوری J/cm2 47 برروی بیوفیلم این جدایه‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: میزان کشندگی aPDI به‌واسطۀ متیلنبلو کمتراز یک لگاریتم در تعداد باکتری‌ها در فرم پلانکتونی و بیوفیلم بود درحالیکه aPDI به‌واسطۀ متیلنبلو و کیتوزان منجر به کاهش 5/2 و 15/5 لگاریتم در تعداد باکتری‌ها به‌ترتیب در فرم پلانکتونی و بیوفیلم شد.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که کیتوزان سبب افزایش کارآیی aPDI به‌واسطۀ متیلنبلو علیه باکتری P. aeruginosa در هر دو حالت پلانکتونی و بیوفیلم شد.
روش بررسی: در محیط آزمایشگاهی، اثر فتوتوکسیک متیلنبلو به‌تنهایی (µM 50، دوز نوری J/cm2 47) و به‌همراه کیتوزان (µg/ml 30) برروی 5 جدایۀ بیمارستانی P. aeruginosa مطالعه شد. همچنین اثر فتوتوکسیک متیلنبلو (µM 200) و کیتوزان (µg/ml 1000) با دوز نوری J/cm2 47 برروی بیوفیلم این جدایه‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: میزان کشندگی aPDI به‌واسطۀ متیلنبلو کمتراز یک لگاریتم در تعداد باکتری‌ها در فرم پلانکتونی و بیوفیلم بود درحالیکه aPDI به‌واسطۀ متیلنبلو و کیتوزان منجر به کاهش 5/2 و 15/5 لگاریتم در تعداد باکتری‌ها به‌ترتیب در فرم پلانکتونی و بیوفیلم شد.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که کیتوزان سبب افزایش کارآیی aPDI به‌واسطۀ متیلنبلو علیه باکتری P. aeruginosa در هر دو حالت پلانکتونی و بیوفیلم شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
