دوره 15، شماره 1 - ( لیزر در پزشکی 1397 )
جلد 15 شماره 1 صفحات 16-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Keshavarz A, Zangeneh Zadeh S. The Effect of Au-Ag Alloy Metal Layer on the Performance Biological Sensors Based on Surface Plasmon Resonance. lmj 2018; 15 (1) :23-16
URL: http://icml.ir/article-1-396-fa.html
URL: http://icml.ir/article-1-396-fa.html
کشاورز علیرضا، زنگنه زاده ثریا. تأثیر لایۀ فلزی آلیاژ طلا- نقره بر عملکرد حسگرهای بیولوژیکی مبتنی بر تشدید پلاسمون سطحی. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1397; 15 (1) :23-16
دانشکده فیزیک، دانشگاه صنعتی شیراز، شیراز
چکیده: (3941 مشاهده)
مقدمه: امروزه، حسگرهای مبتنی بر تشدید پلاسمون سطحی به علت کاربردهای وسیع در زمینۀ پزشکی، داروسازی و اندازه گیری پارامترهای شیمیایی و فیزیکی بسیار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته اند. این حسگرها براساس تغییرات شیمیایی و زیستی در محیط نمونه طراحی می شوند. در این مقاله حساسیت حسگر به تغییرات ضریب شکست نمونه مورد بررسی قرار می‌گیرد.
روش بررسی: در این تحقیق تأثیر به کار بردن آلیاژ طلا- نقره در لایۀ فلزی ساختار این حسگرها به صورت عددی به روش ضرایب بازتاب فرنل که از رایجترین و اساسی ترین روش های بررسی اینگونه ساختارها هستند، شبیه سازی و بررسی شده است. طرح اصلی با توجه به ساختار کریشمان و استفاده از منشور BK7، لایۀ فلزی و درآخر گرافن بنا نهاده شده است. چشمۀ نوری در اینجا لیزر He-Ne با طول موج8/632 نانومتر می باشد.
یافته‌ها: نتایج نشان می دهند که اثر افزودن لایه های فلزی متفاوت (طلا، طلا70 درصد-نقره30 درصد، طلا30 درصد-نقره70 درصد و نقره) در ضخامت های مختلف نتایج متفاوتی را به همراه دارد. همچنین تعداد لایه های متفاوت گرافن در هرکدام از ضخامت های فوق و لایه های فلزی نتایج گوناگونی ارائه می دهد که میتواند به عنوان یک عامل کنترلی مد نظر قرار گیرد.
نتیجه‌گیری: با بررسی شبیه سازی‌ها و داده‌ها می‌توان نتیجه گرفت که حسگرهای مبتنی بر تشدید پلاسمون سطحی بهترین عملکرد را در ضخامت 50 نانومتر دارند. در ضخامت 50 نانومتر به ترتیب لایۀ فلزی طلا، طلا70 درصد- نقره30 درصد برابر با نقره و سپس طلا30 درصد- نقره70 درصد بالاترین حساسیت را دارا هستند.
روش بررسی: در این تحقیق تأثیر به کار بردن آلیاژ طلا- نقره در لایۀ فلزی ساختار این حسگرها به صورت عددی به روش ضرایب بازتاب فرنل که از رایجترین و اساسی ترین روش های بررسی اینگونه ساختارها هستند، شبیه سازی و بررسی شده است. طرح اصلی با توجه به ساختار کریشمان و استفاده از منشور BK7، لایۀ فلزی و درآخر گرافن بنا نهاده شده است. چشمۀ نوری در اینجا لیزر He-Ne با طول موج8/632 نانومتر می باشد.
یافته‌ها: نتایج نشان می دهند که اثر افزودن لایه های فلزی متفاوت (طلا، طلا70 درصد-نقره30 درصد، طلا30 درصد-نقره70 درصد و نقره) در ضخامت های مختلف نتایج متفاوتی را به همراه دارد. همچنین تعداد لایه های متفاوت گرافن در هرکدام از ضخامت های فوق و لایه های فلزی نتایج گوناگونی ارائه می دهد که میتواند به عنوان یک عامل کنترلی مد نظر قرار گیرد.
نتیجه‌گیری: با بررسی شبیه سازی‌ها و داده‌ها می‌توان نتیجه گرفت که حسگرهای مبتنی بر تشدید پلاسمون سطحی بهترین عملکرد را در ضخامت 50 نانومتر دارند. در ضخامت 50 نانومتر به ترتیب لایۀ فلزی طلا، طلا70 درصد- نقره30 درصد برابر با نقره و سپس طلا30 درصد- نقره70 درصد بالاترین حساسیت را دارا هستند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
