مقدمه: فتودینامیک‌درمانی ضد میکربی(APDT) روشی امیدبخش برای کشتن باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک است. در این روش، حساسگر نوری در مجاورت طول موج خاصی از نور منجر به القاء واکنش‌های فتوتوکسیک می‌شود.
 اگر APDT زیر حد کشنده باشد و نتواند موجب مرگ تمامی سلول‌های میکربی گردد، باکتری‌های باقی‌مانده در محل با استرس اکسیداتیو مواجه می‌شوند که می‌تواند منجر به افزایش مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی در این باکتری‌ها شود. لذا، هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر APDT زیرحد کشنده بر حساسیت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌های Pseudomonas Aeruginosa بود.

روش بررسی: چهل جدایۀ بالینی P. aeruginosa (20 جدایۀ حساس به آنتی‌بیوتیک و 20 جدایۀ مقاوم به آنتی‌بیوتیک)، تحت تأثیر APDT با رنگ تولوئیدن‌بلو (با غلظت نهایی 100μg/ml و چگالی انرژی 4J/cm2/23) و متیلن‌بلو (با غلظت نهایی mg/ml 1 و چگالی انرژی 9J/cm2/81)  قرار گرفتند. بعد از مواجهه، حساسیت آنتی‌بیوتیکی ارگانیسم‌های زنده نسبت به گروهی از آنتی‌بیوتیک‌ها تعیین شد و با گروه شاهد مقایسه گردید.
یافته‌ها: میانگین کاهش لگاریتمی کل سلول‌های زنده با رنگ متیلن‌بلو در جدایه‌های مقاوم  06/0±16/1 و در جدایه‌های حساس 24/0±9/0 و با رنگ تولوئیدن‌بلو در جدایه‌های مقاوم 39/0±45/0 و در جدایه‌های حساس 24/0±57/0 بود. با‌توجه به آنکه کاهش لگاریتمی تعداد باکتری‌های زنده کمتر از 3 بود، APDT اثر کشنده نداشت. در 40 سویۀ مورد مطالعه حساسیت به سیپروفلوکساسین پس ازAPDT با متیلن‌‌بلو افزایش یافت. این نتیجه برای آمیکاسین و سفتازیدیم نیز به‌دست آمد (05/0>P). بعد ازAPDT باتولوئیدن‌بلو الگوی حساسیت ضدمیکروبی 40 سویه تغییری نکرد.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مواجهۀ جدایه‌های P. aeruginosa باAPDT زیر حد کشنده منجر به افزایش مقاومت این جدایه‌ها نسبت به برخی از آنتی‌بیوتیک‌های مصرفی نشد.