مقدمه: کابرد لیزر در رشته دندانپزشکی از قبهتر مواد ترمیمی به دندان مورد توجه خاصی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه انجام مقایس‌ه­ای بین ریزنشت ترمیم­‌های کامپوزیت در ناحیه اکلوزال و سرویکال حفرات تهیه­‌شده با لیزر Er:YAG و حفرات تهیه­‌شده به روش متداول با استفاده از فرز الماسبیل حذف پوسیدگی‌­ها و آماده­‌سازی حفرات ترمیمی و نیز تغییر خصوصیات سطحی برای اتصالی و توربین بود

روش بررسی: تعداد 12 عدد دندان مولر سالم برای این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند سپس نمونه­‌ها به‌­صورت تصادفی به 2 گروه 6 تایی تقسیم شدند و روی هر نمونه دو حفره کلاس V یکی در باکال و دیگری روی سطح لینگوال توسط توربین یا لیزر Er:YAG تهیه شد. پس از پروسه اچینگ و باندینگ، حفرات به‌­صورت incremental توسط رزین کامپوزیت، پُر و هر لایه به مدت 40 ثانیه کیور شد. به کلیه سطوح دندان­‌ها تا 1 میلی­متری مارژین­‌های ترمیم دو لایه وارنیش مقاوم به اسید (لاک ناخن) زده شد. بعد نمونه‌­ها درون محلول متیلن بلوی 2درصد قرار گرفتند و پس از 24 ساعت شسته و خشک شدند. پس از برش نمونه‌­ها در امتداد محور طولی، دندان به دو نیمه باکالی و لینگوالی تقسیم شدند. سپس نمونه­‌ها به­‌صورت کور زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند.

یافته­‌ها: نتایج مربوط به نفوذ رنگ بین 2 گروه در ناحیه سرویکال و اکلوزال به‌­صورت جداگانه توسط آزمون Kruskal-Wallis مورد ارزیابی قرار گرفت و تفاوت معنی­‌داری بین دو گروه از نظر نفوذ رنگ دیده نشد.

نتیجه‌گیری: بدون توجه به روش به‌­کار برده شده برای تهیه حفرات ترمیمی (لیزر Er:YAG یا فرز الماسی)، ریزنشت ناحیه سرویکال ترمیم‌­های کلاس V که روی سطح ریشه قرار دارد، به‌­صورت معنی­‌داری از ریزنشت مارجین‌­های ناحیه اکلوزال واقع بر مینا بیشتر است.