دوره 15، شماره 2 - ( لیزر در پزشکی 1397 )                   جلد 15 شماره 2 صفحات 26-34 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi M, Khorsandi K, Kianmehr Z. The Effect of Para-Coumaric Acid as Phenolic Compound on Human Melanoma Cancer Cells under Different Low Level Irradiation. lmj 2018; 15 (2) :34-26
URL: http://icml.ir/article-1-404-fa.html
محمدی مریم، خرسندی خاطره، کیان مهر زهرا. بررسی اثر ترکیب فنولی پاراکوماریک اسید بر سلول های ملانومای انسانی تحت تابش انرژی های مختلف لیزر کم توان. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1397; 15 (2) :34-26

URL: http://icml.ir/article-1-404-fa.html


گروه پژوهشی فتودینامیک، مرکز تحقیقات لیزردرپزشکی، پژوهشکدۀ یارا، جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (4187 مشاهده)
مقدمه: ملانوما به نوعی از سرطان پوست با منشأ سلول­‌های ملانین­دار می­گویند که با مرگ و میر بالا همراه است. اگر­چه در حال حاضر روش­‌های درمان برای ملانوم بدخیم شامل برداشت با جراحی، شیمی­‌درمانی، پرتودرمانی و ایمونوتراپی می­‌باشد، ولی این­گونه درمان‌­ها اغلب با عوارض شدید همراه هستند. یکی از مهم­ترین استراتژی­‌ها در درمان سرطان‌­های مختلف، استفاده از ترکیبات با منشأ گیاهی است. ترکیبات فنولی یک­‌دستۀ عمده از آنتی­‌اکسیدان‌­های طبیعی در گیاهانی هستند که فعالیت‌­های بیولوژیکی مهمی مانند اثر­های آنتی­‌اکسیدان و ضد سرطانی دارند. لیزر کم‌­توان درمانی نوعی روش درمانی نوین در کاهش درد و التهاب می­‌باشد. در رابطه با  اثر لیزر کم‌­توان بر­روی سلول های سرطانی مطالعات کمی صورت گرفته است. در این مطالعه اثر ترکیب فنولی پارا کوماریک­اسید بر سلول­‌های سرطانی ملانومای انسانی در حضور تابش های انرژی‌­های مختلف لیزر کم‌­توان بررسی شد.
روش بررسی: سلول های سرطانی ملانومای انسانی (ردۀ A375) در معرض تابش لیزر کم‌­توان با طول موج 660 نانومتر با انرژی J/cm2 3 قرار گرفت و سپس با غلظت‌­های مختلف پارا کوماریک­اسید (g/mLµ100-0) به­‌مدت 24 ساعت تیمار شد. سپس اثر لیزر کم‌­توان و پاراکوماریک­اسید بر بقای سلول­‌ها بررسی شد. همچنین اثر تابش انرژی­‌های مختلف لیزر کم‌‌­توان ) 1، 2، 3 و6J/cm2 ) بر سلول­‌ها در عدم حضور و حضور غلظت  IC50از پاراکوماریک­اسید (g/mlµ 400  با استفاده از تست MTT و میکروسکوپ نوری اینورت بررسی شد.
یافته­‌ها: نتایج نشان داد که پیش‌­تیمار با لیزر کم­‌توان و سپس تیمار با پاراکوماریک­اسید بقای سلول های سرطانی ملانوما را نسبت­به حالت تاریکی کاهش می­‌دهد. با افزایش انرژی­های مختلف تابش در عدم حضور پاراکوماریک­اسید، مرگ سلولی مشاهده نشد و فقط در دوز انرژی تابش بالا یعنی J/cm2  6،  بقاء سلولی مقدار کمی نسبت ­به حالت کنترل کاهش داشت. در­حالی‌­که با افزایش دوز تابش در حضور غلظت g/mlµ 400 از پارا­کوماریک بقاء سلولی به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا کرد. بررسی مورفولوژی سلول­‌ها با استفاده از میکروسکوپ اینورت نوری نیز نتایج حاصل از روش MTT را تأیید کرد.
نتیجه­‌گیری: این مطالعه نشان داد که لیزر کم­‌توان به­‌تنهایی باعث مرگ و میر سلول­‌های سرطانی ملانوما نمی­‌شود. اما استفاده از لیزر کم‌­توان به­‌همراه پاراکوماریک­اسید باعث کاهش بقاء سلول­‌ها می­شود. با افزایش دوز تابش انرژی، میزان بقاء سلول در غلظت  IC50پاراکوماریک­اسید کاهش می‌­یابد.
متن کامل [PDF 468 kb]   (1325 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1397/6/26 | پذیرش: 1397/8/9 | انتشار: 1397/9/6

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی - پژوهشی لیزر در پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Lasers in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb