Mohammadi M, Khorsandi K, Kianmehr Z. The Effect of Para-Coumaric Acid as Phenolic Compound on Human Melanoma Cancer Cells under Different Low Level Irradiation. lmj 2018; 15 (2) :34-26
URL:
http://icml.ir/article-1-404-fa.html
محمدی مریم، خرسندی خاطره، کیان مهر زهرا. بررسی اثر ترکیب فنولی پاراکوماریک اسید بر سلول های ملانومای انسانی تحت تابش انرژی های مختلف لیزر کم توان. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1397; 15 (2) :34-26
URL: http://icml.ir/article-1-404-fa.html
گروه پژوهشی فتودینامیک، مرکز تحقیقات لیزردرپزشکی، پژوهشکدۀ یارا، جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (4187 مشاهده)
مقدمه: ملانوما به نوعی از سرطان پوست با منشأ سلولهای ملانیندار میگویند که با مرگ و میر بالا همراه است. اگرچه در حال حاضر روشهای درمان برای ملانوم بدخیم شامل برداشت با جراحی، شیمیدرمانی، پرتودرمانی و ایمونوتراپی میباشد، ولی اینگونه درمانها اغلب با عوارض شدید همراه هستند. یکی از مهمترین استراتژیها در درمان سرطانهای مختلف، استفاده از ترکیبات با منشأ گیاهی است. ترکیبات فنولی یکدستۀ عمده از آنتیاکسیدانهای طبیعی در گیاهانی هستند که فعالیتهای بیولوژیکی مهمی مانند اثرهای آنتیاکسیدان و ضد سرطانی دارند. لیزر کمتوان درمانی نوعی روش درمانی نوین در کاهش درد و التهاب میباشد. در رابطه با اثر لیزر کمتوان برروی سلول های سرطانی مطالعات کمی صورت گرفته است. در این مطالعه اثر ترکیب فنولی پارا کوماریکاسید بر سلولهای سرطانی ملانومای انسانی در حضور تابش های انرژیهای مختلف لیزر کمتوان بررسی شد.
روش بررسی: سلول های سرطانی ملانومای انسانی (ردۀ A375) در معرض تابش لیزر کمتوان با طول موج 660 نانومتر با انرژی J/cm2 3 قرار گرفت و سپس با غلظتهای مختلف پارا کوماریکاسید (g/mLµ100-0) بهمدت 24 ساعت تیمار شد. سپس اثر لیزر کمتوان و پاراکوماریکاسید بر بقای سلولها بررسی شد. همچنین اثر تابش انرژیهای مختلف لیزر کمتوان ) 1، 2، 3 و6J/cm2 ) بر سلولها در عدم حضور و حضور غلظت IC50از پاراکوماریکاسید (g/mlµ 400 با استفاده از تست MTT و میکروسکوپ نوری اینورت بررسی شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که پیشتیمار با لیزر کمتوان و سپس تیمار با پاراکوماریکاسید بقای سلول های سرطانی ملانوما را نسبتبه حالت تاریکی کاهش میدهد. با افزایش انرژیهای مختلف تابش در عدم حضور پاراکوماریکاسید، مرگ سلولی مشاهده نشد و فقط در دوز انرژی تابش بالا یعنی J/cm2 6، بقاء سلولی مقدار کمی نسبت به حالت کنترل کاهش داشت. درحالیکه با افزایش دوز تابش در حضور غلظت g/mlµ 400 از پاراکوماریک بقاء سلولی به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا کرد. بررسی مورفولوژی سلولها با استفاده از میکروسکوپ اینورت نوری نیز نتایج حاصل از روش MTT را تأیید کرد.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که لیزر کمتوان بهتنهایی باعث مرگ و میر سلولهای سرطانی ملانوما نمیشود. اما استفاده از لیزر کمتوان بههمراه پاراکوماریکاسید باعث کاهش بقاء سلولها میشود. با افزایش دوز تابش انرژی، میزان بقاء سلول در غلظت IC50پاراکوماریکاسید کاهش مییابد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/6/26 | پذیرش: 1397/8/9 | انتشار: 1397/9/6
ارسال پیام به نویسنده مسئول