مقدمه: درمان فتودینامیکی روشی با حداقل تهاجم در درمان سرطان است که از ترکیب مواد حساس‌به‌نور غیرسمی و نور مرئی برای تولید گونه‌​های فعال اکسیژن و تخریب تومورها استفاده می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر دو لیزر متفاوت بر بازده درمان فتودینامیکی سلول‌های سرطان پستان انجام شد.
روش بررسی: سلول‌های MDA-MB-231 سرطان پستان با غلظت‌های مختلف 5- آمینولوولینیک‌اسید به‌مدت 24 ساعت کشت و نگهداری شدند. سپس سلول‌ها با لیزر موستانگ و یا لازوترونیک در دوزهای مختلف تحت تابش قرار گرفتند. توان زیستی سلول‌ها با استفاده از روش متیل- تترازولیوم تعیین شد.
یافته‌ها: نتایج آزمایش‌های سمّیت تاریکی نشان داد که 5-آمینولوولینیک‌اسید در غلظت‌های کمتر از 3 میلی‌مولار، اثر سمّیت قابل‌توجهی برروی سلول‌های سرطانی پستان نداشت. همچنین نور لیزر به‌تنهایی فاقد اثر سمّی بر‌روی سلول‌ها بود. اما، درمان فتودینامیکی با واسطۀ 5- آمینولوولینیک‌اسید با هردو نوع لیزر، توان زیستی سلول‌های MDA-MB-231 را با یک روش وابسته به دوز کاهش داد. درمان فتودینامیکی با واسطۀ 5- آمینولوولینیک‌اسید در دوز نوری 20 ژول بر سانتی‌مترمربع با استفاده از لیزر موستانگ، 20-10 درصد و با لیزر لازوترونیک، 30-27 درصد باعث کاهش توان زیستی سلول‌های MDA-MB-231 شد.
نتیجه‌گیری: این مطالعه در شرایط آزمایشگاهی نشان داد که درمان فتودینامیکی با واسطۀ 5- آمینولوولینیک‌اسید با استفاده از لیزر لازوترونیک مؤثرتر از لیزر موستانگ در درمان سلول‌های MDA-MB-231 سرطان پستان است.