دوره 11، شماره 3 و 4 - ( لیزر پزشکی 1393 )
جلد 11 شماره 3 و 4 صفحات 2-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghi S, Miranbeigi M. The Comparison between Different Wavelengths of Diode Lasers in Modeling of Endovenous Laser Treatment. lmj 2014; 11 (3 and 4) :7-2
URL: http://icml.ir/article-1-309-fa.html
URL: http://icml.ir/article-1-309-fa.html
صادقی سحر، میران بیگی محمدحسین. مقایسۀ میان طول موج‌های مختلف لیزر دیود در شبیه‌سازی لیزر درمانی درون وریدی (EVLT). فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1393; 11 (3 و 4) :7-2
گروه مهندسی پزشکی، دانشکدۀ مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (5197 مشاهده)
مقدمه: لیزر‌درمانی درون‌وریدی (Endovenous laser treatment-EVLT) یک روش گرما‌درمانی به‌صورت حداقل تهاجمی برای درمان رگ‌های واریس است. استفاده از لیزر مزایای زیادی بر روش‌های جراحی دارد که از آن‌جمله می‌توان به افزایش دقت، خونریزی کمتر و دست‌کاری کمتر بافت اشاره کرد. مدل‌کردن بهینۀ اثر لیزر بر بافت برای بهتر‌شدن درمان و حفظ بافت سالم امری ضروری است. هدف از این مقاله ارائۀ مدلی برای شبیه‌سازی میزان حرارت و آسیب وارد بر بافت رگ در طول موج‌های مختلف لیزر دیود است.
روش بررسی: برای این کار، مدلی سه‌بُعدی طراحی شده است. رگ به‌صورت استوانه‌ای متقارن فرض شده است که توسط بافت همگن مجاور احاطه شده است. از روش مونت‌کارلو برای مدل‌سازی انتشار نور درون بافت استفاده شده است. سپس روش المان محدود برای مدل‌کردن معادلۀ پنس برای بررسی افزایش دمای درون بافت به‌کار گرفته شد و در‌نهایت میزان آسیب به بافت توسط معادلۀ آرنیوس محاسبه گردید.
یافته‌ها و نتیجه‌گیری: بر‌اساس نتایج به‌دست‌آمده از شبیه‌سازی در طول موج‌های پایین به‌دلیل ضریب جذب بالاتر نور در طول موج 980 نانومتر درمقایسه با طول موج 810 نانومتر، حرارت بیشتر و در‌نتیجه آسیب بیشتر به دیواره در این طول موج ایجاد شده است. نتایج نشان دادند در طول‌موج 1470 نانومتر در مقایسه با طول‌موج 980 نانومتر می‌توان با به‌کارگیری توان‌های کمتر لیزر به نتایج مطلوب مشابه دست یافت. در بررسی تأثیر مدت‌زمان تابش در ایجاد حرارت در بافت، به‌ازاء اعمال انرژی یکسان با تغییر توان و مدت زمان تابش، شبیه‌سازی‌ها نشان دادند که افزایش مدت‌زمان تابش با اعمال توان کمتر درمقایسه با اعمال لیزر با توان بیشتر، حرارت بیشتر و مدت‌زمان تابش کمتری را به‌همراه خواهد داشت.
روش بررسی: برای این کار، مدلی سه‌بُعدی طراحی شده است. رگ به‌صورت استوانه‌ای متقارن فرض شده است که توسط بافت همگن مجاور احاطه شده است. از روش مونت‌کارلو برای مدل‌سازی انتشار نور درون بافت استفاده شده است. سپس روش المان محدود برای مدل‌کردن معادلۀ پنس برای بررسی افزایش دمای درون بافت به‌کار گرفته شد و در‌نهایت میزان آسیب به بافت توسط معادلۀ آرنیوس محاسبه گردید.
یافته‌ها و نتیجه‌گیری: بر‌اساس نتایج به‌دست‌آمده از شبیه‌سازی در طول موج‌های پایین به‌دلیل ضریب جذب بالاتر نور در طول موج 980 نانومتر درمقایسه با طول موج 810 نانومتر، حرارت بیشتر و در‌نتیجه آسیب بیشتر به دیواره در این طول موج ایجاد شده است. نتایج نشان دادند در طول‌موج 1470 نانومتر در مقایسه با طول‌موج 980 نانومتر می‌توان با به‌کارگیری توان‌های کمتر لیزر به نتایج مطلوب مشابه دست یافت. در بررسی تأثیر مدت‌زمان تابش در ایجاد حرارت در بافت، به‌ازاء اعمال انرژی یکسان با تغییر توان و مدت زمان تابش، شبیه‌سازی‌ها نشان دادند که افزایش مدت‌زمان تابش با اعمال توان کمتر درمقایسه با اعمال لیزر با توان بیشتر، حرارت بیشتر و مدت‌زمان تابش کمتری را به‌همراه خواهد داشت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
