مقدمه: مطالعات انجام ‌ شده در زمینۀ کاربرد لیزر در درماتولوژی اکثرأ تجربی هستند درنتیجه در این مقاله به ‌ دنبال ارائۀ مدلی تئوری برای نتایج این مطالعات بوده‌ایم تا ناگزیر به تکرار آزمایش ‌ ها نباشیم و بتوانیم با حل تحلیلی و انجام محاسبات، نتایج را پیش‌بینی کنیم. دراین مقاله مدل تحلیلی برای پیش‌بینی توزیع دما روی پوست تحت تابش پالسی لیزر co₂ با دمش گوسی مورد بررسی قرار گرفته است. در ‌نظر گرفته شده است که گرما در پوست در ‌اثر برهمکنش با لیزر ایجاد می‌شود. معادلۀ ناپایدار انتقال حرارت را با وابستگی زمانی گوسی حل کردیم و درنهایت میزان افزایش دما را به ‌ صورت تحلیلی و برحسب عمق پوست و مدت زمان پالس به ‌ دست آوردیم. نمودارهای رسم ‌ شده براساس این جواب تحلیلی با نمودارهای تجربی مقایسه شد و همخوانی خوبی داشتند.

روش بررسی : در این نظریه میدان حرارتی در پوست محاسبه و فرض شده است که جریان حرارتی زیر سطحی به ‌طور خالص محوری باشد. معادلۀ حرارت، یک ‌ بُعدی در ‌نظر گرفته ‌ شده و سپس میزان افزایش دما در طول پالس مورد نظر برای انرژی ‌ های مختلف بررسی شده است و نمودار تغییرات دما برای عمق اپیدرمیس و مدت زمان تابش مشخص رسم شده است.

یافته ‌ ها و نتیجه ‌ گیری: در این مقاله پس از این ‌ که با یک حل تحلیلی تابع توزیع دما را به ‌دست آوردیم، نمودار میزان افزایش دما را برای انرژی 8/1 ژول و قطر پرتوی 15میلی‌متر، طول پالس 1/0 ثانیه و برای اپیدرم به ضخامت 100میکرومتر و برای تابش یک پالس رسم می‌کنیم. این مقادیر قبلاً در یک کارتجربی به ‌ کار رفته و میزان افزایش دما حدود 8/9 درجه به دست آمده بود. نمودار رسم ‌شده میزان افزایش دما را 10 درجه نشان داد که چون همخوانی خوبی با مرج ع شمارۀ 15د اشت نشان ‌ دهندۀ کارآیی و درستی این حل تحلیلی می‌باشد در ‌ نتیجه نمودارها را برای انرژی ‌ های مختلف رسم کردیم.