گروه فیزیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (301 مشاهده)
زمینه: لیزر و سوزن خشک دو روش متداول برای درمان نقاط ماشه ای هستند. باتوجه به عوارض جانبی سوزن خشک و نیاز به روشهای جایگزین، هدف این مطالعه مروری نظام مند، بررسی شواهد مقایسه لیزر و سوزن خشک برای کمک به تصمیم‌گیری بالینی درمانگران است.
روش‌کار: دیتابیس‌های PubMed/Medline، Scopus، Web of Science و Science Direct از ابتدا تا 25 فبریه 2025 و scholar Google برای یافتن ادبیات خاکستری ، مورد جستجو قرار گرفتند. تمام کارآزمایی‌های بالینی تصادفی که به مقایسه لیزر و سوزن خشک بر شدت درد، استانه فشاری درد و دامنه حرکتی مفصل در افراد دارای نقاط ماشه ای پرداخته بودند، شامل شدند.
یافته ها: 10 مطالعه معیار های ورود را داشتند. تمام مطالعات نشان دهنده بهبود مقیاس عددی درد، آستانه فشاری درد و دامنه حرکتی در هر دو روش پس از درمان بودند.در مقایسه بین گروهی اکثر مطالعات تفاوت معناداری بین گروه ها نشان ندادند. یک مطالعه نشان دهنده اثر بهتر سوزن خشک بر مقیاس عددی درد، آستانه فشاری درد ودامنه حرکتی بود ومطالعه ای دیگر نیز نشان داد که سوزن خشک به طور معناداری بیشتر از لیزر منجر به بهبودی آستانه فشاری درد در بیماران می‌شود. مطالعات با کیفیت‌های ضعیف تا عالی، نشان دادند که بین اثر لیزر و سوزن خشک در بهبود مقیاس انالوگ درد در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای ناحیه گردن و آستانه فشاری درد ودامنه حرکتی در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای فعال ناحیه گردن، تفاوت معناداری وجود ندارد. سطح شواهد C نشان دهنده ان است که بین اثر لیزر و سوزن خشک برروی درد و دامنه حرکتی در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس، احتمالاً تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: سطح شواهد C نشان‌دهنده آن است که بین اثر لیزر و سوزن خشک بر روی مقیاس عددی درد و دامنه حرکتی در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس، احتمالاً تفاوت معناداری وجود ندارد.
پیامدهای عملی: باتوجه به ماهیت سطح شواهد C، برای جایزگزینی سوزن خشک با لیزر، کارآزمایی‌های بالینی آینده، باید محدودیت‌های موجود را برطرف کنند.
روش‌کار: دیتابیس‌های PubMed/Medline، Scopus، Web of Science و Science Direct از ابتدا تا 25 فبریه 2025 و scholar Google برای یافتن ادبیات خاکستری ، مورد جستجو قرار گرفتند. تمام کارآزمایی‌های بالینی تصادفی که به مقایسه لیزر و سوزن خشک بر شدت درد، استانه فشاری درد و دامنه حرکتی مفصل در افراد دارای نقاط ماشه ای پرداخته بودند، شامل شدند.
یافته ها: 10 مطالعه معیار های ورود را داشتند. تمام مطالعات نشان دهنده بهبود مقیاس عددی درد، آستانه فشاری درد و دامنه حرکتی در هر دو روش پس از درمان بودند.در مقایسه بین گروهی اکثر مطالعات تفاوت معناداری بین گروه ها نشان ندادند. یک مطالعه نشان دهنده اثر بهتر سوزن خشک بر مقیاس عددی درد، آستانه فشاری درد ودامنه حرکتی بود ومطالعه ای دیگر نیز نشان داد که سوزن خشک به طور معناداری بیشتر از لیزر منجر به بهبودی آستانه فشاری درد در بیماران می‌شود. مطالعات با کیفیت‌های ضعیف تا عالی، نشان دادند که بین اثر لیزر و سوزن خشک در بهبود مقیاس انالوگ درد در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای ناحیه گردن و آستانه فشاری درد ودامنه حرکتی در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای فعال ناحیه گردن، تفاوت معناداری وجود ندارد. سطح شواهد C نشان دهنده ان است که بین اثر لیزر و سوزن خشک برروی درد و دامنه حرکتی در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس، احتمالاً تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: سطح شواهد C نشان‌دهنده آن است که بین اثر لیزر و سوزن خشک بر روی مقیاس عددی درد و دامنه حرکتی در بیماران مبتلا به نقاط ماشه ای فعال عضله تراپزیوس، احتمالاً تفاوت معناداری وجود ندارد.
پیامدهای عملی: باتوجه به ماهیت سطح شواهد C، برای جایزگزینی سوزن خشک با لیزر، کارآزمایی‌های بالینی آینده، باید محدودیت‌های موجود را برطرف کنند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
