دوره 18، شماره 2 - ( لیزر در پزشکی 1400 )
جلد 18 شماره 2 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khatibi M, Ahmadian A, Lesan S, Rezaei M, Ebrahimi H. Evaluation of the effect of Antimicrobial photodynamic therapy using Indocyanine green on streptococcus salivarius. lmj 2021; 18 (2) :1-10
URL: http://icml.ir/article-1-521-fa.html
URL: http://icml.ir/article-1-521-fa.html
خطیبی ماندانا، احمدیان افشین، لسان سیمین، رضایی مریم، ابراهیمی هومن. بررسی اثر ضدمیکروبی فتودینامیک‌تراپی با واسطه ایندوسیانین‌گرین بر استرپتوکوک سالیواریوس. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1400; 18 (2) :1-10
گروه بیماریهای دهان؛ فک و صورت و عضو مرکز تحقیقات جمجمه؛ فک و صورت دانشکده دندانپزشکی
چکیده: (2044 مشاهده)
سابقه و هدف: استرپتوکوک سالیواریوس میکروارگانیسمی است که مکرراً در افراد مبتلا به پوسیدگی دندانی و بیماریهای پریودنتال از حفره دهان جدا می‌شود. فتودینامیک‌تراپی نیز به عنوان یک روش درمانی ضدمیکروبی موثر و نوین؛ مورد توجه است و آثار ضدمیکروبی قوی همراه با دسترسی بهتر به مکان‌های غیرقابل دسترسی درمان‌های روتین نشان داده، به علت کم‌بودن تعداد مطالعات انجام شده بر روی تاثیر فتودینامیک‌تراپی بر استرپتوکوک سالیواریوس و نتایج متضاد، این تحقیق با هدف بررسی اثر ضدمیکروبی فتودینامیک‌تراپی با واسطه ایندوسیانین گرین بر استرپتوکوک سالیواریوس در دانشکده دندانپزشکی آزاد اسلامی تهران انجام شده است.
مواد و روش‌ها: این تحقیق Experimental بر روی پنج گروه (هر گروه شامل نه نمونه و در مجموع بر روی ۴۵ نمونه) با استفاده از لیزر دایود ۸۱۰ نانومتر و ماده واسط ایندوسیانین گرین (پریوگرین) بر روی استرپتوکوک سالیواریوس ATCC=7073 انجام شد. گروه‌های مورد مطالعه به شرح زیر بود:
۱– استرپتوکوک سالیواریوس به تنهایی (کنترل منفی) ۲- استرپتوکوک سالیواریوس با ایندوسیانین گرین
۳- استرپتوکوک سالیواریوس باتابش لیزر ۸۱۰ نانومتر ۴- استرپتوکوک سالیواریوس با واسط ایندو سیانین وتابش لیزر ۸۱۰ نانومتر ۵- استرپتوکوک سالیواریوس با کلرهگزیدین (کنترل مثبت). تابش لیزر به صورت ممتد و توان ۲۰۰ میلی‌وات در ۶۰ ثانیه با انرژی دانسیته
۲۸.۱۵ ژول بر سانتی‌متر‌مربع صورت گرفت. معیارتاثیرضدمیکروبی؛ اندازه‌گیری قطر هاله عدم‌رشد پس از کشت میکروبی بود که جهت مقایسه آن بین گروه‌ها از آزمون آماری Man-U-Whitney و نرم‌افزارSPSS, version) ۲۱( استفاده شد.
یافته‌ها: براساس این مطالعه تاثیر لیزر دیود ۸۱۰ نانومتر بر استرپتوکوک سالیواریوس از تاثیر فتودینامیک‌تراپی (لیزر + ایندوسیانین)، ایندوسیانین تنها و کلرهگزیدین به طور معنی‌دار بیشتر بود. تابش لیزر ۸۱۰ سبب شد رشد باکتری به صفر برسد.
پس از لیزر ۸۱۰، براساس میانگین قطر هاله‌های عدم‌رشد به ترتیب موثرترین‌ها: کلرهگزیدین، لیزر + ایندوسیانین (فتودینامیک تراپی) و در نهایت ایندوسیانین بودند، هر چند آزمون آماری تفاوت معنا‌داری میان این سه گروه از جهت تاثیر آنتی‌میکروبیال نشان نداد.
نتیجه‌گیری: تحت شرایط اجرای این تحقیق، تابش لیزر؛ لیزر + ایندوسیانین و ایندوسیانین تنها توانستند از کلونیزاسیون میکروبی بکاهند و در این میان تابش لیزر دیود با طول موج ۸۱۰ نانومتر از نوع Infrared تاثیر ضدمیکروبی بیشتری بر استرپتوکوک سالیواریوس داشت.
مواد و روش‌ها: این تحقیق Experimental بر روی پنج گروه (هر گروه شامل نه نمونه و در مجموع بر روی ۴۵ نمونه) با استفاده از لیزر دایود ۸۱۰ نانومتر و ماده واسط ایندوسیانین گرین (پریوگرین) بر روی استرپتوکوک سالیواریوس ATCC=7073 انجام شد. گروه‌های مورد مطالعه به شرح زیر بود:
۱– استرپتوکوک سالیواریوس به تنهایی (کنترل منفی) ۲- استرپتوکوک سالیواریوس با ایندوسیانین گرین
۳- استرپتوکوک سالیواریوس باتابش لیزر ۸۱۰ نانومتر ۴- استرپتوکوک سالیواریوس با واسط ایندو سیانین وتابش لیزر ۸۱۰ نانومتر ۵- استرپتوکوک سالیواریوس با کلرهگزیدین (کنترل مثبت). تابش لیزر به صورت ممتد و توان ۲۰۰ میلی‌وات در ۶۰ ثانیه با انرژی دانسیته
۲۸.۱۵ ژول بر سانتی‌متر‌مربع صورت گرفت. معیارتاثیرضدمیکروبی؛ اندازه‌گیری قطر هاله عدم‌رشد پس از کشت میکروبی بود که جهت مقایسه آن بین گروه‌ها از آزمون آماری Man-U-Whitney و نرم‌افزارSPSS, version) ۲۱( استفاده شد.
یافته‌ها: براساس این مطالعه تاثیر لیزر دیود ۸۱۰ نانومتر بر استرپتوکوک سالیواریوس از تاثیر فتودینامیک‌تراپی (لیزر + ایندوسیانین)، ایندوسیانین تنها و کلرهگزیدین به طور معنی‌دار بیشتر بود. تابش لیزر ۸۱۰ سبب شد رشد باکتری به صفر برسد.
پس از لیزر ۸۱۰، براساس میانگین قطر هاله‌های عدم‌رشد به ترتیب موثرترین‌ها: کلرهگزیدین، لیزر + ایندوسیانین (فتودینامیک تراپی) و در نهایت ایندوسیانین بودند، هر چند آزمون آماری تفاوت معنا‌داری میان این سه گروه از جهت تاثیر آنتی‌میکروبیال نشان نداد.
نتیجه‌گیری: تحت شرایط اجرای این تحقیق، تابش لیزر؛ لیزر + ایندوسیانین و ایندوسیانین تنها توانستند از کلونیزاسیون میکروبی بکاهند و در این میان تابش لیزر دیود با طول موج ۸۱۰ نانومتر از نوع Infrared تاثیر ضدمیکروبی بیشتری بر استرپتوکوک سالیواریوس داشت.
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: فتودینامیک تراپی، ایندوسیانین گرین، استرپتوکوک سالیواریوس، هاله عدم رشد، لیزر دیود nm ۸۱۰
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
