استفاده از لیزر برای لحیم کاری بافت به وسیله یک ماده حساس به نور زیست سازگار شیمیایی نظیر ایندوسیانین سبز (ICG) اجازه انتقال انتخابی نور به بافت مورد نظر را می دهد. در این تحقیق از آلبومین سرم گاوی (BSA) به عنوان لحیم بیولوژیک و از ICG به عنوان حساس گر نوری همراه لیزر دیود با طول موج 810 nm به این منظور استفاده گردیده است و تاثیر چگالی توان لیزر در حالت های پرتودهی دینامیک و استاتیک، تعداد اسکن و سرعت اسکن در حالت دینامیک بر روی استحکام کششی زخم و نیز افزایش دمای بافت در شدت های مختلف لیزر اندازه گیری شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش توان لیزر استحکام کششی زخم در هر دو حالت استاتیک و دینامیک افزایش می یابد ولی به علت افزایش دمای زیاد در توان های بالا نه تنها توان بلکه تعداد اسکن نیز باید بهینه گردند تا در کنار استحکام مکانیکی مناسب ایجاد شده از آسیب گرمایی به بافت جلوگیری شود.

واژه‌های کلیدی: ترمیم زخم، لیزر، ایندوسیانین سبز، آلبومین سرم گاوی، استحکام کششی