دوره 14، شماره 3 - ( لیزر در پزشکی 1396 )                   جلد 14 شماره 3 صفحات 3-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات لیزر در پزشکی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران
چکیده:   (3789 مشاهده)
مقدمه: داربست​‌های زیست‌ ​تخریب​‌پذیر به​ همراه بیوسرامیک‌​ها زیست ​سازگاری بسیار خوبی را در بسیاری از کاربردهای مهندسی بافت از خود نشان داده‌​اند و توانسته‌​اند رشد سلول‌​ها و همچنین سازمان​‌یابی سه​‌ بعدی شبه​‌بافتی آن​ها را سبب گردند، انتظار می​رود لیزرهای کم​‌توان بتوانند این روند را بهبود بخشند.
روش بررسی: در این مطالعه اثر لیزر کم​‌توان Ga- Al-As با طول​‌موج 830 نانومتر (و توان خروجی 400mW) از فاصلۀ یک سانتی‌​متری به​ مدت 100 ثانیه در روز بر زیست​ سازگاری وزیست ​فعالی داربست کامپوزیتی PLGA-PEG-Hydroxyapatite در روزهای 7 و 14 بررسی شده است.
یافته‌ها: برمبنای نتایج به​ ترتیب بلور هیدروکسی​آپاتیت نسبت به کامپوزیت و کوپلیمر، زیست​ سازگاری بیشتری دارند و این میزان طی زمان افزایش می​‌یابد. لیزر بر زیست​ سازگاری هیدروکسی​آپاتیت در هر دوزمان اندازه‌​گیری معنی‌​دار است وباعث افزایش آن می​‌شود ولی این اثر بر کوپلیمر مورد آزمایش به​‌طور​کلی معنی‌​دار نیست. تابش لیزر در کامپوزیت باعث افزایش اندک و معنی‌​دار زیست​ سازگاری می‌​گردد همچنین به ​ترتیب بلور هیدروکسی​آپاتیت نسبت ​به کامپوزیت و کوپلیمر زیست​ فعالی یا بیواکتیویتۀ بیشتری دارند و باعث افزایش فعالیت آنزیم آلکالن​فسفاتاز می​‌شوند و این میزان طی زمان افزایش می‌​یابد هر دوی این روندها دارای تفاوت معنی‌​دار می‌​باشند. اما، اثر لیزر بر زیست​ فعالی یا بیواکتیویتۀ هیدروکسی​آپاتیت در هر دو زمان اندازه​‌گیری معنی‌​دار نیست وباعث افزایش آن نمی​شود این اثر بر کوپلیمر مورد آزمایش نیز به ​طور​کلی معنی‌​دار نیست. در​خصوص کامپوزیت هم می​توان گفت که تابش لیزر باعث افزایش اندک زیست​ فعالی در روز چهاردهم می​‌گردد ولی این تغییر مختصر معنی​‌دار نمی​‌باشد.بررسی اثر لیزر به​ تنهایی نیز بیانگر عدم تفاوت معنی​‌دار در افزایش بقاء و  بیواکتیویتۀ  سلول​‌ها و فعالیت آنزیم آلکالن​فسفاتاز در گروه تابش لیزر می‌​باشد.
نتیجه​‌گیری: تابش دوز و طول ​موج لیزرمورد آزمون در این مطالعه می​تواند موجب بهبود زیست ​سازگاری هیدروکسی​آپاتیت و کامپوزیت شود ولی بر کوپلیمر بی اثر است. همچنین این تابش بر بیواکتیویته و میزان آنزیم آلکالن​فسفاتاز سلول​‌ها در مجاورت مواد مورد آزمون بی‌​تأثیر بوده است.
متن کامل [PDF 345 kb]   (1011 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/9/22 | پذیرش: 1396/9/22 | انتشار: 1396/9/22

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.