دوره 13، شماره 2 و 3 - ( لیزر در پزشکی 1395 )                   جلد 13 شماره 2 و 3 صفحات 2-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Bashardoust Tajali S, Olyaei G, Ataye Mansouri B, Shafieh Pour R. Effects of High and Medium Power Gallium - Arsenide Laser on Pain and Upper Extremity Function Following Elbow Lateral Epicondylitis. lmj 2016; 13 (2 and 3) :9-2
URL: http://icml.ir/article-1-348-fa.html
بشر دوست تجلی سیامک، علیایی غلامرضا، عطایی منصوری بهروز، شفیع پور رضا. بررسی تأثیر تابش پرتوهای لیزر پرتوان و با توان میانی گالیوم آرسناید بر درد و عملکرد اندام فوقانی در بیماران مبتلا به التهاب اپی کندیل خارجی آرنج. فصلنامه علمی پژوهشی لیزر در پزشکی. 1395; 13 (2 و 3) :9-2

URL: http://icml.ir/article-1-348-fa.html


گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده:   (4996 مشاهده)

مقدمه: التهاب اپی­کوندیل خارجی آرنج (Lateral Epicondylitis-LE) یکی ­از مهم­ترین ضایعات ناحیۀ آرنج و بازو است که در حدود  1 تا 3 درصد جمعیت فعال را دربر­می­‌گیرد و اغلب موجب صدماتی در ناحیۀ دست و بازو می­گردد. تنیس البو (Tennis Elbow) معمولاً به­ دنبال فعالیت­‌های تکراری همراه با اکستنشن مچ دست و سوپینیشن ساعد بروز می‌­کند. این سندرم در خانم‌­ها و عموماٌ بین سنین 30 تا 60 سال شیوع بیشتری دارد. مطالعات الکترومیوگرافیک نشان می­دهد که این بیماری در مبدأ عضلۀ اکستنسور کارپی رادیالیس برویس E.C.R.B بیشتر از سایر عضلات اکستنسوری صدمه ایجاد می­کند و روند ترمیم تاندون در آن به­ سختی صورت می­گیرد. این بیماران در­صورت عدم درمان صحیح و به ­موقع اغلب دچار مشکل در کار و فعالیت‌­های روزانه می­گردند و از شرایط فعالیت حرف‌ه­ا‌ی دور خواهند ماند.

روش بررسی: 22 نفر بیمار زن در سنین بین 40 تا 60 سال مبتلا به تنیس­البو با معرفی متخصصان جراح ارتوپد در این مطالعه شرکت داده شدند. پس­ از ارزیابی اولیه و رعایت معیارهای ورودی بیماران به­ صورت تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. گروه اول (10 نفر) تحت درمان با لیزر گالیوم­آرسناید با طول موج 980 نانومتر و با توان 5/0 وات قرار داده شدند. بیماران گروه دوم ( 12نفر) تحت درمان با لیزرگالیوم­آرسناید با طول موج 980 نانومتر و با توان 2 وات قرار گرفتند. تابش پرتوهای لیزر در یک سطح 9 سانتی­متر مربع در ناحیۀ اپی­کندیل خارجی آرنج (تکنیک گراید) انجام گردید و دوز مورد استفاده برای این بیماران 10 ژول بر سانتی­متر مربع در هر جلسه بود. بیماران یک‌­روز در­میان و به ­مدت ده جلسه تحت درمان ذکر­شده قرار گرفتند. متغیرهای درد در زمان استراحت و درد به هنگام اکستنشن مقاومتی انگشت میانی (با استفاده از مقیاس Visual Analog Scale  و پرسشنامۀ مک­گیل)، میزان قدرت گریپ (با استفاده از دینامومتر) و عملکرد دست قبل (با استفاده از پرسشنامۀ DASH) قبل و بلافاصله پس ­از جلسات درمانی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته ­ها: درد در حالت استراحت و به­ هنگام اکستنشن مقاومتی انگشت میانی در هر دو گروه تحت تأثیر تابش پرتوهای لیزر کاهش معنی‌­داری نشان دادند. قدرت گریپ دست و همچنین امتیاز عملکردی اندام فوقانی پس ­از استفاده در هر دو گروه تحت تأثیر پرتوهای لیزر افزایش معنی­‌داری را نشان داد و این افزایش در گروه تحت تأثیر پرتوهای لیزر 2 وات نسبت به گروه لیزر  5/0وات بیشتر بود.

نتیجه­ گیری: نتایج مطالعۀ حاضر به سودمندی استفاده از لیزر با توان­‌های بالا (پرتوان) نسبت به لیزر­های کم‌­توان و گروه پلاسبو در جهت درمان و بهبود بیماران مبتلا به تنیس البو تأکید دارد.

متن کامل [PDF 401 kb]   (1959 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1395/11/27 | پذیرش: 1395/11/27 | انتشار: 1395/11/27

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی - پژوهشی لیزر پزشکی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Lasers in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb