در اوایل قرن بیستم رامون کاخال اولین شواهد تجربی را مبنی بر توانایی محدود سیستم اعصاب مرکزی (CNS) برای دوباره سازی و ترمیم خود، ارایه داد. مشاهدات وی کمک کرد که بتوان اثرات مخرب و بازگشت ناپذیر آسیب سلسله اعصاب مرکزی را- که از قبل توسط پزشکان دیگر مشاهده شده بود توضیح داد.کار رامون کاخال هم چنین زمینه ساز تحقیقات نوروبیولوژیک روی ظرفیت رژنراتیو CNS در سال های بعد شد. با وجودی که این موضوع هم چنان در هاله ای از ابهام مانده است، اطلاعات زیادی راجع به ترمیم CNS در دست رس است. حجم زیادی از این اطلاعات با مطالعه روی درمان موثر آسیب های طناب نخاعی بدست آمده است.