مقدمه: افراد زیادی در سراسر جهان از زخمهای مزمن رنج میبرند که ازجمله علل اصلی ایجاد آنها میتوان به دیابت، چاقی، زخمهای وریدی و آسیبهای نخاعی اشاره داشت. زخم فشاری یکی از مشکلات رایج بیماران با صدمات نخاعی، افراد مسن و بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بهشمار میرود. در این مطالعه اثرهای پلاسمای سرد بر فرآیند ترمیم زخم فشاری مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه بهمنظور تولید پلاسمای غیرحرارتی گاز هلیوم تحت اعمال یک ولتاژ بالا (kv 5) و فرکانس (kHz 25) قرار داده شد و سپس توان و دمای بهینه از طریق مشخصهیابی پلاسما تعیین گردید. برای ایجاد زخم فشاری، پوست حیوان به مدت 8 ساعت بین دو مگنت با قطر 10و ضخامت 5 میلیمتر قرار گرفت. زخمها به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و درمان با پلاسما مورد مطالعه قرار گرفتند. در گروه درمان با پلاسما، زخمها به مدت 5 روز، روزانه 3 بار و هربار به مدت 60 ثانیه تحت تابش پلاسما قرار گرفتند. در روزهای 7 و 21 پس از ایجاد زخم، از زخمها نمونهبرداری و آزمون بیومکانیکی از نوع کششپذیری روی آنها انجام شد. فرآیند بهبود زخم نیز با اندازهگیری مساحت سطح زخم در روزهای مختلف دورۀ درمان مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: بررسی تغییرات سطح زخم نشان داد که پلاسما به صورت معنیدار منجر به تسریع بسته شدن سطح زخم میشود. علاوه براین شواهد مطالعات بیومکانیکی در مقایسه با گروه کنترل، بیانگر تأثیر پلاسما در افزایش قدرت مکانیکی و مقاومت بافت ترمیم یافته در برابر پارگی میباشد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعۀ حاضر در توافق با تحقیقات پیشین نشان داد که پلاسمای سرد با افزایش میزان انقباض زخم و قدرت مکانیکی بافت در تسریع فرآیند بهبود زخم اثرهای مثبتی خواهد داشت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1396/12/13 | پذیرش: 1396/12/13 | انتشار: 1396/12/13